Betekenis nominatief
nominatief • [grammatica] een van de 8 naamvallen van de Indo-Europese talen. In deze vorm staat meestal een onderwerp of naamwoordelijk deel van een gezegde. De nominatief (Latijn casus nominativus, afgeleid van nominare = benoemen) is de naamval die onder andere het grammaticale onderwerp van een zin of zinsnede aangeeft. Anders gezegd: de nominatief geeft aan wie de handeling verricht die met het werkwoord uitgedrukt wordt. 
Grammatica nederlands From The Dutch Online Academy we are making learning Dutch universal, easy and comfortable. And we have just started.
Nederlandse grammatica regels Leer wat grammatica is en welke begrippen horen bij taalkundig en redekundig ontleden van woorden en zinnen. Bekijk de Latijnse en Nederlandse namen voor de grammaticale termen en oefen met taaloefeningen.
Betekenis nominatief mi·na·t ie f (de ; m ; meervoud: nominatieven) 1 eerste naamval Dit woord opzoeken in onze grootste woordenboeken?.
Nominatief naamval
De nominatief (Latijn casus nominativus, afgeleid van nominare = benoemen) is de naamval die onder andere het grammaticale onderwerp van een zin of zinsnede aangeeft. Anders gezegd: de nominatief geeft aan wie de handeling verricht die met het werkwoord uitgedrukt wordt. Het begrijpen van de grammaticale naamvallen, datief, genitief en accusatief is essentieel voor het leren van talen die zaaksystemen gebruiken. Deze gevallen geven aan hoe zelfstandige naamwoorden, voornaamwoorden en bijvoeglijke naamwoorden in een zin functioneren. Nominatief De nominatieve naamval geeft het onderwerp van een zin aan. Het onderwerp is de persoon of het ding dat de actie. Nominatief naamval De accusativus is de 4e naamval. Hij wordt op de volgende manieren gebruikt: Als lijdend voorwerp *Magister discipulum adiuvat → De leraar helpt de leerling* Verreweg de meeste werkwoorden vereisen geen naamval zoals bij de verplichte dativus hierboven het geval is. In het Latijn wordt dan het lijdend voorwerp in de accusativus gezet.Eerste naamval
1. de eerste naamval of nominatief, die het onderwerp of het naamwoordelijk deel van het gezegde uitdrukt; 2. de tweede naamval of genitief, ter uitdrukking van een relatie met een zelfstandig naamwoord (bijvoorbeeld een bezits- of afhankelijkheidsrelatie) ;. Een naamval of casus is een middel waarmee de grammaticale functie van een lidwoord, naamwoord of voornaamwoord [noten 1] in het grotere verband van de zin wordt aangegeven.- Eerste naamval In de eerste naamval (normale vorm in de eerste klas) gebruik je ein voor mannelijke en onzijdige woorden. Bijvoorbeeld: Ein Mann, Ein Kind. Eine gebruik je voor vrouwelijke woorden en woorden in het meervoud.